Posts

Arogyanikethanam Novel Review

ആരോഗ്യ നികേതനം -താരാശങ്കർ ബന്ദോപാദ്ധ്യായ “ അച്ഛൻ പറഞ്ഞിരുന്നു ഏത് രോഗിയെ കണ്ടാലും യാതൊരു കാരണവശാലും ദേഷ്യമോ വെറുപ്പോ തോന്നരുത്. തോന്നാൻ പാടില്ല. മനുഷ്യന് എന്ത് ചെയ്യാൻ കഴിയും? അവൻ ഒരു കളിപ്പാവ മാത്രമാണ് “ -ആരോഗ്യ നികേതനം ഇന്ത്യൻ നോവൽ സാഹിത്യത്തിലെ മികച്ച ആദ്യ അഞ്ചു നോവലുകൾ എടുത്താൽ അതിലൊന്ന് ആരോഗ്യനികേതനം ആയിരിക്കും.രവീന്ദ്ര സമ്മാനവും കേന്ദ്ര സാഹിത്യം അക്കാദമി അവർഡും ലഭിച്ച നോവലാണ് ആരോഗ്യനികേതനം.1953 ലാണ് പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നത് . ബംഗാളിലെ കൽക്കത്തയിലെ ദേവീപുരം ഗ്രാമം .മരണത്തെ പ്രവചിക്കുന്ന ,ആയുസ്സിന്റെ ദൈർഘ്യം കൃത്യമായി വിലയിരുത്തുന്ന ജീവൻ മശായി എന്ന വൈദ്യൻ .മശായി എന്നാൽ ഡോക്ടർ എന്നാണ് അർഥം .ആരോഗ്യനികേതനം എന്ന ചികിത്സാലയവും അവിടത്തെ നാഡീ പരിശോധകനായ ജീവൻ മശായി എന്ന വൈദ്യനും രോഗികളും തമ്മിലുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെയും ആത്മബന്ധത്തിന്റെയും കഥയാണ് താരാശങ്കർ ബന്ദോപാദ്ധ്യായയുടെ ആരോഗ്യനികേതനം എന്ന നോവൽ .നോവലിന്റെ തുടക്കത്തിൽ ജീവൻ മശായി അലോപ്പതി ചികിത്സ പഠിക്കാൻ പോയെങ്കിലും ചില കാരണങ്ങളാൽ അത് ഉപേക്ഷിച്ച്‌ തിരിച്ചുപോരേണ്ടി വരുന

P N panicker

പി.എൻ പണിക്കർ- മലയാളത്തിന്റെ അക്ഷരവസന്തം "കേരളത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വിദ്യാഭ്യാസ സാംസ്കാരിക പ്രസ്ഥാനമാണ് ഗ്രന്ഥശാലാ സംഘം. കേരളത്തിലെ എല്ലാ ഗ്രാമങ്ങളിലും നഗരങ്ങളിലും വേരോടി വളർന്നിരിക്കുന്ന സുശക്തമായ സാംസ്കാരിക പ്രസ്ഥാനമാണിത് .കേരളത്തിന്റെ സാംസ്കാരിക പുരോഗതികൾക്കായി ഗ്രന്ഥശാലാ സംഘം ചെയ്ത സേവനങ്ങൾ എല്ലാ വിധത്തിലും അഭിനന്ദനീയമാണ് .പുസ്തക വിതരണം,പുസ്തക സംഭരണം തുടങ്ങിയ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങുന്നതായിരുന്നില്ല ,ഗ്രന്ഥശാലാ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ .സാക്ഷരതാ പദ്ധതിയിലൂടെ നിരക്ഷരരായ സാധാരണ തൊഴിലാളികളേയും കർഷകരേയും സാക്ഷരരാക്കുന്നതിൽ ഗ്രന്ഥശാലാ പ്രസ്ഥാനം വഹിച്ച പങ്ക് വളരെ വലുതാണ് .ജനങ്ങളുടെ വായനാശീലം വളർത്തുന്നതിൽ ക്രിയാത്മകമായ പല പദ്ധതികളും പരിപാടികളും സംഘം നടപ്പിലാക്കിയിട്ടുണ്ട് .'ഗ്രന്ഥാലോകം 'മാസികയും വളരെ മികച്ച രീതിയിൽ തന്നെ സംഘം പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നു." *2 കേരളത്തിന്റെ പൊതുമണ്ഡലത്തിന്റെ രൂപീകരണത്തിൽ ഗ്രന്ഥശാലാപ്രസ്ഥാനം വഹിച്ച പങ്ക് വളരെ നിസ്സീമമാണ് കേരളത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വിദ്യാഭ്യാസ -സാംസ്കാരിക പ്രസ്ഥാനമാണ് ഗ്രന്ഥശാലാ സംഘം .അതിനു നേതൃത്വം കൊടു

വാക്കടയാളങ്ങൾ

വാക്കടയാളങ്ങൾ

തീർന്നുപോകുന്നവർ

തീർന്നുപോകുന്നവർ .............................. ദീപ്തി സൈരന്ധ്രി. പുറംമോടികളഴിച്ച് വച്ച് കാറ്റ് കൊള്ളാനിറങ്ങിയ പകൽ, കടൽ തീരത്ത്കൂടെ നടക്കുകയായിരുന്നു. ഒപ്പം കിതപ്പ്കൾക്കെല്ലാമൊടുവിൽ സ്വസ്തി തേടി കൂടെ കൂടിയ നിഴൽ. ഉപ്പ്തുള്ളി ചുണ്ടിൽ ചേരുമ്പോൾ കാറ്റിനോടവർ പിണങ്ങിയില്ല. ചൂടിറക്കം ചുട്ടു പൊള്ളിച്ച മണൽ, പതുപതുത്ത പരവതാനിയാക്കാൻ അപ്പോളവർക്ക് കഴിയുമായിരുന്നു. കണ്ണിയറ്റ വലകളിലൊന്നിന്റെയറ്റം കൂട്ടിതുന്നാൻ കാറ്റാടി മരത്തിന്റെ തണൽതേടിയവർ കാണുമെന്നു പേടിച്ച് മാത്രം കൈ പിടിച്ചു നടക്കാൻ മറന്നുപോയ പകലും വെയിലും. പോകെ പോകെ... തീർന്നുപോകുമെന്നറിയാത്ത അവർ രണ്ടു പേരും സന്ധ്യയോടൊപ്പം മാത്രം കുടഞ്ഞു വീണു.

അവളെന്ന കടൽ

............................ അങ്ങനെയിരിക്കെ കവിതകൊണ്ട് കോറിയിട്ട മുറിപ്പാടിൽ തെരു തെരെ ഉമ്മവയ്ക്കാൻ കടൽ പാലത്തിൽ സന്ധ്യകളെ കാത്തിരിക്കുകയും, വരാതിരിക്കുംതോറും അവിടെല്ലാം അടയാള കുറ്റി തറയ്ക്കുകയും ഇന്നലെകളിൽ മാറ്റി വച്ചത് വീണ്ടും കേട്ട് കേട്ടുറങ്ങുകയും. പെയ്യാതെ തൂവിത്തൂവി നിന്ന് ഒടുക്കം നിന്നെ വായിക്കാതെ പോയ ഒടുവിലത്തെ കവിതയും അവളാകുന്നു

മിയാൻ കീ മൽഹാർ

മിയാൻ കീ മൽഹാർ ............................... ദീപ്തി സൈരന്ധ്രി. ഇരുട്ട് കൂടുകൂട്ടുമ്പോളെല്ലാം "മഴച്ചാറ് കൊണ്ട് ഉടൽനനയ്ക്കാൻ ഒരുങ്ങിയിരുന്നോളൂ.. " എന്ന്, അയാൾ പറയുമായിരുന്നു. മഴയെങ്ങാണ്ടൂന്നും പൊട്ടി പുറപ്പെട്ടൂന്നറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ, ഖരാനയും താൻസണും മിയാൻ കീ മൽഹാറും അയാളെ റോന്ത് ചുറ്റുമായിരുന്നു. പപ്പ് പറിഞ്ഞ കോഴിയും, ആഴ്ച്ചത്തുടപ്പിൽ ഇളകാത്ത ചുക്കിലിയും, കാപ്പിമട്ട് കൊണ്ട് കറയുറഞ്ഞ ഉമ്മറവും 'അരേ വാഹ് 'എന്ന് അയാൾക്കൊപ്പം മൂളിപ്പോകുമായിരുന്നു. തമ്മിൽ പൂരിപ്പിക്കപ്പെടാതെ പോകുകയാണെന്നറിഞ്ഞിട്ടും ഉറക്കത്തിലെ ഓരോ വാക്കിന്റെ തലപ്പത്തും അയാൾ, എന്നും ഒരാവശ്യവുമില്ലാതെ "നീയാണെന്റെ മൽഹാർ " എന്ന് മാത്രം പിറുപിറുക്കുമായിരുന്നു.

ആൺപേടി

ആൺപേടി  .....................                 ദീപ്തി സൈരന്ധ്രി  അമ്മൂനൊരു കടലുണ്ട്  പലതരം പേടികളുടെ കടല്.  അതിൽ ഒന്നാം പേടി  ആൺപേടി.  മിനുസമില്ലാത്ത  വീർത്ത കവിളോ   കട്ടിയില്ലാത്ത മീശയോ ,  നീളമില്ലാത്ത, ഉരുണ്ട ഉടലോ ,  നീളൻ  കണ്ണുകളോ  എവിടെ കണ്ടാലും ആരിൽ കണ്ടാലും അമ്മു പുറന്തോട് നീർത്തി  ഒളിച്ചിരിക്കും.  കടൽ പാലത്തിൽ കയറി നിന്നാലും  വൃത്തികെട്ട ആ ചൂര്,  'ആൺചൂര്' അമ്മുവിനെ പൊതിയും. ഉപ്പുവെള്ളത്തിൽ കഴുകിയാലും  ചൂടുവെള്ളത്തിൽ തിരുമ്പിയാലും  വെയില് കൊണ്ടാലുമൊന്നും പോകാത്തത്  എന്ന് അമ്മുവിന് മാത്രം  നന്നായറിയാം. ഉറക്കപ്പായ,  മുരട്ട് കൂർക്കം വലി,    ഇരുട്ട് മുറി,  അടഞ്ഞ വാതിൽ,  രോമമിളകാത്ത പന്നിയിറച്ചി,  കിരുകിരെ ഒച്ചയുണ്ടാക്കുന്ന  സ്കൂട്ടർ, 'ബെവ്കോ' ബോർഡുകൾ  മൂർച്ചയുള്ള പിച്ചാത്തിക്കയ്യൻ  എല്ലാംകൂടി  അമ്മുവിനെ   സ്വപ്നങ്ങളിൽ പേടിപ്പിച്ചു.  ആരെങ്കിലും വന്നാൽ  കുളിമുറിയിൽ പോയി  വെറുതേ വെറുതേ  വെള്ളം കോരിക്കോരി നനയണം. ഇന്ന് വന്നുള്ളൂവെന്നും രാവിലെ പോകുമെന്നും  പറഞ്ഞ് കൊണ്ടേയിരിക്കണം.   ചിലപ്പോൾ മിണ്ടാതിരിക്കണം.   നട്ടുച്ചവെയിലിൽ പോയിനിൽക്കണം.  തിരിച്ചുവന്നിട്ടുണ്ടെന്ന്  ആരുമറിയര